Zwykły wydatek, środek trwały czy wyposażenie?

Prowadzenie dokumentacji rozliczeniowej wymaga od przedsiębiorcy niejednokrotnie sporego rozeznania w kwestiach podatkowych. Błąd może mieć poważne skutki, dlatego dobrze jest upewnić się, że posiadamy odpowiednie informacje.

W praktyce często problematyczną kwestią jest zakwalifikowanie niektórych kosztów do określonych kategorii. W tym przypadku mowa o tym, czy nabyty przedmiot należy potraktować całkiem zwyczajnie, czy może jednak w sposób szczególny - jako środek trwały lub element wyposażenia. Od czego zależy przyporządkowanie poszczególnych kosztów do konkretnej grupy?

Jakie warunki musi spełniać środek trwały?

Żeby zakwalifikować wydatek jako koszt poniesiony w celu uzyskania środka trwałego i określić dany składnik majątku właśnie takim mianem, spełnione muszą być pewne warunki. Między innymi, musimy nabyć przedmiot lub wytworzyć go we własnym zakresie, a w momencie przyjęcia go niezbędne jest, aby był on zdatny i dopuszczony do użytkowania oraz kompletny i wykorzystywany w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Te kryteria wydają się dość oczywiste i raczej nie powinny sprawiać większych problemów. Ostatnim wymogiem jest to, aby przewidywany czas korzystania z przedmiotu przekraczał jeden rok. Warto pamiętać o tym, że jeśli wartość rzeczy nie przekracza 10 000 zł, możemy nie kwalifikować jej jako środek trwały.

Co stanowi zwyczajny wydatek?

Zwyczajny wydatek, co do zasady stanowią te składniki majątku, których wartość nie przekracza 1500 złotych. Nie musimy umieszczać ich ani w ewidencji wyposażenia, ani w ewidencji środków trwałych. Nie oznacza to jednak, że nie możemy tego zrobić. Jeżeli przedmiot jest przeznaczony do użytkowania na czas dłuższy niż rok, możemy go zakwalifikować jako środek trwały.

Co kwalifikujemy jako wyposażenie?

Z założenia wyposażeniem są rzeczy, które nie spełniają wymogów do tego, aby zakwalifikować je jako środek trwały, a jednocześnie ich wartość przewyższa 1500 zł i nie są one przeznaczone do użytkowania dłużej niż rok. Tego terminu należy pilnować, ponieważ sprawa może się niepotrzebnie skomplikować. Takie przedmioty wprowadza się zgodnie z prawem do ewidencji wyposażenia. Żeby zrozumieć różnicę oraz porównać wyposażenie ze środkiem trwałym należy znać obie definicje.

Zagadnienia związane z rachunkowością niejednokrotnie budzą wątpliwości i są problematyczne. Zanim zdecydujemy się na konkretne posunięcie odnośnie zakwalifikowania wydatku do którejś grupy, warto dokładnie zapoznać się z tematem i przeanalizować, co należy zrobić w danej sytuacji.