Zwrot uszkodzonego towaru a zapisy kosztów w KPiR

Możliwość zwrotu uszkodzonego towaru jest prawem każdego klienta. Może on wówczas żądać jego naprawy, wymiany lub zwrotu zapłaconych pieniędzy. Dla sprzedawcy zwrot taki oznacza konieczność korekty w księdze przychodów i rozchodów.

Zwrot uszkodzonego towaru przez klienta określa się mianem reklamacji. W jej ramach, klient może zażądać jego naprawy na koszt sprzedawcy, wymiany towaru na inny lub zwrotu zapłaconych pieniędzy. Każda z tych opcji musi zostać odpowiednio udokumentowana w księdze przychodów i rozchodów.



Jeżeli sprzedawca podejmuje się naprawy wadliwego towaru, wszystkie koszy tej operacji spadają na niego. Oczywiście zwiększają one koszty związane ze sprzedażą towaru. Co więcej, towar objęty naprawą należy ująć w odpowiedniej rubryce ewidencji towarów.
W przypadku wymiany towaru na inny, sprzedający ma obowiązek skorygowania zarówno ewidencji towarów, jak i kosztów własnych sprzedanych towarów. Obrót i podatek należny są z kolei korygowane o różnicę wartości między towarem zwracanym a wydawanym. Co ważne, nie ma konieczności wystawiania faktury korygującej czy nowej faktury sprzedaży – wystarczy sporządzony na podstawie złożonej przez klienta reklamacji protokół uszkodzenia towaru z informacją o jego wymianie.

Jeśli natomiast sprzedawca zwraca nabywcy część zapłaconej kwoty lub udziela mu rabatu, musi wystawić fakturę korygującą, której otrzymanie potwierdza nabywca.

Uwaga – przedsiębiorca ma prawo zaliczyć w koszty podatkowe wartość uszkodzonych towarów, ale tylko pod warunkiem, że strata ta nie powstała na skutek zaniedbania czy niestaranności. Wówczas na tę okoliczność przedsiębiorca sporządza protokół szkody, w którym zawiera szczegółowy opis zdarzenia powodującego stratę oraz wykaz uszkodzonych towarów wraz z wartością starty.