Zobowiązanie nabywcy za dług podatkowy sprzedawcy

Kategoria:Podatki | |
Program do faktur
Nowelizacja ustawy o VAT i Ordynacji Podatkowej to przede wszystkim wprowadzenie solidarnej odpowiedzialności nabywcy za niezapłacone zobowiązania podatkowe sprzedawcy. Niue będzie ona dotyczyła jednakże wszystkich branż a jedynie paliwowej, jubilerskiej (nieprzetworzone złoto) oraz branży stalowej dotyczącej produktów takich jak rury czy przewody stalowe.

W tych przypadkach nabywcy w/w towarów mogą spodziewać się obciążeń podatkowych za niewywiązanie się z nich sprzedawcy. W wyniku tego urzędy skarbowe będą wymagały zapłacenia całości lub części zobowiązań podatkowych zarówno od sprzedającego jak i nabywcy przy czym uregulowanie zobowiązania przez jedną ze stron spowoduje zwolnienie z tegoż obowiązku drugiej strony a obowiązek wobec US wygaśnie gdyż roszczenie wobec niego zostało zaspokojone w wysokości proporcjonalnej do dostawy dokonanej na rzecz określonego umową podatnika.

Odpowiedzialność ta ma miejsce w dwóch przypadkach:
  • Wartość dostawy na jednego odbiorcę w miesiącu kalendarzowym przekroczy kwotę 50 tysięcy złotych
  • Z chwilą dostawy towaru nabywca jest świadomy tego, iż cała wartość podatku za towar lub też jego część nie została uiszczona bądź nie nastąpi ona w ogóle

Uzasadnieniem wyżej wskazanych sytuacji będą więc okoliczności i warunki ściśle łączące się z dostawą towarów która budzi wątpliwości organów podatkowych w związku z rozbieżnościami z niej wynikającymi – w podobnych transakcjach owe rozbieżności nie występują – niższa cena towaru od jego rynkowej wartości.

Wprowadzone zmiany w projekcie dają jednak możliwość uchronienia dostawcy przez odpowiadaniem za długi –sprzedawca może dokonać wpłaty kaucji która pozwoli uznać go organom podatkowym za wiarygodnego partnera. Przedsiębiorca taki wywiązując się aż nadto ze zobowiązań podatkowych może dodatkowo zostać uhonorowany wpisem na listę firm zaufanych prowadzoną przez Ministerstwo Finansów. Po stronie nabywcy sytuacja wyglądałaby również znacznie lepiej – miałby on pewność, że nie będzie odpowiadał za długi swojego kontrahenta.