Zasady stosowania amortyzacji liniowej

Metoda liniowa amortyzacji to najczęściej stosowana przez przedsiębiorców i najprostsza forma pomniejszania wartości środków trwałych. Polega ona na powolnym i systematycznym dokonywaniu odpisów amortyzacyjnych, aż do zrównania się ich sumy z wartością początkową danego środka.

Amortyzacja to kategoria kosztowa, która pomniejsza podstawę do opodatkowania, a więc wartość należnego podatku. O tym, jaką metodę amortyzacji wybrać, decyduje sam przedsiębiorca (o ile spełnia określone warunki). Najczęściej stosowaną i najprostszą formą amortyzacji jest amortyzacja liniowa.



Amortyzacja liniowa polega na tym, że należący do firmy środek trwały zużywa się w taki sam sposób przez cały okres eksploatacji. Oznacza to, że odpisy amortyzacyjne są takie same przez cały czas ich dokonywania (przedsiębiorca sam decyduje o ich częstotliwości – mogą być dokonywane co miesiąc, co kwartał lub jednorazowo na koniec roku podatkowego).

Jak rozpocząć amortyzację metodą liniową? Najpierw dany środek trwały musi zostać wpisany do ewidencji prowadzonej przez daną chwilę. Następnie ustala się jego wartość początkową, czyli – najprościej mówiąc – cenę nabycia, koszt wytworzenia itd. Każdy środek musi zostać tez dopasowany do odpowiedniego działu oficjalnej Klasyfikacji Środków Trwałych, na podstawie której określa się stawki i czas amortyzacji danego środka (wszystkie zawarte są w załączniku nr 1 ustawy o PIT oraz CIT). Pierwszego odpisu amortyzacyjnego dokonuje się w miesiącu następującym po miesiącu, w którym wpisano dany środek do ewidencji. Trwają one tak długo, dopóki suma odpisów nie zrówna się z wartością początkową środka, firma przekaże go do likwidacji, sprzedaży lub stwierdzi jego niedobór. Uwaga – należy pamiętać o tym, żeby w każdym kolejnym roku użytkowania danego środka zmniejszyć jego wartość początkową o sumę dotychczas dokonanych odpisów.