Z reguły fakturę wystawiana jest w obrocie gospodarczym pomiędzy dwiema firmami. Dokument ten jest dla sprzedawcy obowiązkiem gdyż służy w przypadku obliczeniu wysokości należnego podatku VAT od sprzedaży której dokonano. Sytuacja wygląda zgoła inaczej jeżeli sprzedawca wystawia fakturę sprzedażową osobie fizycznej a więc klientowi nie prowadzącemu działalności gospodarczej. W takim przypadku dokumentem może być zwykły paragon fiskalny.
Dzieje się tak dlatego gdyż nabywca jest klientem ostatecznym a więc podatek zostaje „przerzucony” właśnie na niego. Należy przy tym pamiętać, że niekiedy klientowi nie wystarczy sam paragon – będzie on żądał wystawienia faktury. W tym przypadku nie może być jednak mowy o wystawieniu faktury uproszczonej – sprzedawca musi wystawić ten dokument w formie pełnej zgodnie z obowiązującymi przepisami o VAT. Osobie tej przysługuje jednak prawo do częściowego zwrotu podatku np. z tytułu ulgi budowlanej. W takiej sytuacji wymagane jest aby na fakturze za materiały budowlane znalazły się wszystkie wymagane dane służące obliczeniu zwrotu.
Jak wspomnieliśmy powyżej faktura uproszczona stosowana jest przede wszystkim w kontaktach pomiędzy kontrahentami prowadzącymi działalność gospodarczą. Odnosząc się do tego stwierdzenia - dokument ten pomimo, że swą formą przypomina paragon fiskalny musi zawierać:
- Cenę jednostkową towaru netto,
- Wartość sprzedaży netto,
- Obowiązującą dla towaru wymaganą stawkę podatku,
- Wartość sprzedaży netto wraz z podziałem na sprzedaż objętą odpowiednimi stawkami podatku,
- Wartość sprzedaży zwolnionej z podatku od towarów i usług (VAT),
- Wysokość podatku od sumarycznej wartości netto wraz z rozbiciem na poszczególne stawki podatku VAT