Wynagrodzenie chorobowe - jak wyliczyć?

Wynagrodzenie chorobowe to świadczenie pieniężne należne pracownikowi, który jest czasowo niezdolny do wykonywania pracy z powodu choroby. Czas niezdolności do pracy jest zdefiniowany przez przepisy Kodeksu Pracy jako okres przechodzenia choroby, wystąpienia wypadku w drodze do lub z pracy lub poddawania się, przechodzonym przez dawców, badaniom lekarskim.

Świadczenie chorobowe przypisane jest do osób pozostających w stosunku pracy, czyli zatrudnionym na umowę o pracę. Nie należy się ono więc ani zleceniobiorcy ani osobie współpracującej w oparcie o umowę o dzieło. Wynagrodzenie chorobowe to przywilej ograniczony czasowo. Oznacza to, że pracodawca finansuje okres choroby do wysokości 33 dni w danym roku kalendarzowym lub 14 dni, w przypadku osób, które ukończyły 50 rok życia. Istnieją dwie wysokości wynagrodzenia chorobowego. Jest to 80 lub 100% podstawy wynagrodzenia i jest uzależnione od powodu powstania niezdolności do pracy. 100% płatne są zwolnienia lekarskie wystawiane w okresie ciąży, spowodowane wypadkiem w związku z wykonywaną pracą oraz dla dawców. W pozostałych przypadkach świadczenie to wynosi 80% podstawy wynagrodzenia pracownika.

Nie zawsze wynagrodzenie chorobowe należy się jednak pracownikowi od pierwszego dnia trwania niezdolności do pracy. Istnieje bowiem tzw. okres wyczekiwania, wynoszący 30 dni, po którego upływie nabywa się prawo do przedłożenia płatnego przez pracodawcę zwolnienia lekarskiego. Okres 30 dni dotyczy nieprzerwanego podlegania ubezpieczeniu chorobowemu. W praktyce oznacza to, że osoby mające długie przerwy pomiędzy poszczególnymi okresami zatrudnienia i niekwalifikujące się do ustawowych wyjątków od obowiązywania okresu wyczekiwania (np. absolwenci szkół wyższych), nie mogą liczyć na wypłatę świadczenia od pierwszego dnia choroby.

Przy wyliczaniu wynagrodzenia chorobowego w pierwszej kolejności należy ustalić jaka wysokość -80 czy 100% przysługuje na dane zwolnienie lekarskie. Następnie ustala się podstawę brutto, od której wylicza się podstawę netto, a w oparciu o nią oblicza się dniówkę chorobową i mnoży przez liczbę dni choroby, za które pracownik ma prawo otrzymać wynagrodzenie.

Podstawa brutto naliczana jest poprzez wyliczenie przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia pracownika, biorąc pod uwagę okres 12 miesięcy wstecz. W przypadku, gdy staż pracownika jest krótszy niż rok, oblicza się je w oparciu o średnią z pełnych miesięcy zatrudnienia. W wyliczaniu średniej do wynagrodzenia chorobowego uwzględnia się również dodatkowe składniki wynagrodzenia, jak nadgodziny, premie i prowizje (są to składniki, które pracownik traci przebywając na zwolnieniu). Po ustaleniu podstawy brutto wynagrodzenia chorobowego ustala się podstawę netto, poprzez pomniejszenie podstawy brutto o 13,71%, co stanowi sumę składek ubezpieczeniowych ZUS - społecznej, rentowej i chorobowej. Uzyskaną wartość należy podzielić przez 30, otrzymując w ten sposób dniówkę wynagrodzenia. Po jej przemnożeniu przez należną wysokość - 80 lub 100% oraz liczbę dni niezdolności do pracy, otrzymuje się wysokość wynagrodzenia chorobowego.

Po jego wyliczeniu należy o jego wartość pomniejszyć miesięczne wynagrodzenie pracownika, otrzymując wynagrodzenie za przepracowaną część miesiąca.