Co do zasady, amortyzacji podlegają środki trwałe firmy o wartości początkowej powyżej 3500 zł, które będą wykorzystywane na potrzeby prowadzonej działalności powyżej roku. Jednak w pewnych sytuacja istnieje także możliwość amortyzacji środków trwałych o wartości początkowej poniżej tej kwoty.
Zgodnie z przepisami podatkowymi, mianem środków trwałych określa się składniki majątku, których przewidywany okres użytkowania przekracza rok, wykorzystywanych na potrzeby prowadzonej działalności. Z kolei amortyzacja to rozłożona w czasie, systematyczna utrata wartości środka trwałego wyrażona w określonej kwocie, którą wlicza się w koszty firmy.
Według art. 22 f ust. 3 ustawy o PIT, odpisów amortyzacyjnych można dokonywać wobec środków trwałych o wartości powyżej 3500 zł. Jeżeli jednak jest ona niższa, ale dany składnik majątku jest środkiem trwałym (czyli będzie wykorzystywany na potrzeby firmy dłużej niż rok) także można wprowadzić go do ewidencji środków trwałych oraz dokonywać od niego odpisów na zasadach ogólnych. Drugą opcją jest jednorazowa amortyzacja środka trwałego o wartości początkowej poniżej 3500 zł – odpisu takiego dokonuje się w miesiącu, w którym został on oddany do użytkowania lub w miesiącu następnym.
Jeżeli składnik majątku posiada wartość początkową w kwocie 3500 zł lub niższej, ale nie będzie wykorzystywany na potrzeby firmy dłużej niż rok, a więc w świetle przepisów nie jest środkiem trwałym, wydatki na jego nabycie można zaliczyć bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodów w miesiącu oddania go do użytku.