Ulga dla klasy średniej – dla kogo i jak wyliczyć?

Polski Nowy Ład obowiązuje od początku 2022 roku, a jego głównym założeniem jest obniżenie podatków. Jedną z najistotniejszych zmian jest tzw. ulga dla klasy średniej.

Dla kogo jest przeznaczona? Jak ją wyliczyć? Jakie kryteria należy spełnić? Wszystko wyjaśni się po przeczytaniu tego tekstu!

Kogo dotyczy ulga dla klasy średniej?

Ulga dla klasy średniej jest przeznaczona dla pracowników, których miesięczne wynagrodzenie mieści się w przedziale 5 701 a 11 141 zł. Jeżeli uzyskuje dochody z więcej niż jednego źródła, to konieczne będzie ich zsumowanie. Po stronie pracodawcy leży obowiązek skontrolowania deklaracji. Jeśli roczne wynagrodzenie będzie mniejsze lub większe niż ustalone limity, to pracownik będzie musiał zwrócić ulgę, którą otrzymał. W praktyce oznacza to, że jeśli w ciągu roku przychód jest mniejszy niż 68 412 zł lub wyższy niż 133 692 zł, to ulga dla klasy średniej nie będzie należna. Trzeba jednak wiedzieć, że nie dotyczy ona wyłącznie pracowników zatrudnionych na podstawie umowy o pracę, ale też osób otrzymujących wynagrodzenie w związku z:

• Pracą nakładczą
• Stosunkiem służbowym
• Działalnością gospodarczą rozliczaną na zasadach ogólnych

Pod koniec stycznia 2022 roku do tej listy dołączyli również nauczyciele akademiccy oraz osoby zatrudnione na umowę zlecenie, ale pod warunkiem, że ich dochody będą stosunkowo wysokie. Z ulgi będą mogli skorzystać też emeryci i renciści, których miesięczny przychód nie przekracza 12 800 zł.

Kiedy można stracić prawo do ulgi dla klasy średniej?

Jak wspomniano powyżej, warunkiem skorzystania z ulgi dla klasy średniej jest wynagrodzenie w określonych granicach. Z tym że bardzo łatwo jest stracić prawo do jej otrzymania. Należy pamiętać, że przychód to nie tylko podstawowe wynagrodzenie, ale też wszelkiego rodzaju premie, czy nagrody pieniężne od pracodawcy. Nawet niewielka podwyżka może sprawić, że górny limit gwarantujący ulgę zostanie przekroczony. Z drugiej strony urlop macierzyński, chorobowe, czy zwolnienie z pracy może być przyczyną tego, że nie zostanie osiągnięta dolna granica. Właśnie dlatego wśród podatników coraz częściej pojawia się obawa, czy rzeczywiście ulga ma pomóc klasie średniej, czy też wręcz odwrotnie. Oczywiście wstępne założenie było korzystne dla podatników, ale przecież nikt nie może przewidzieć wydarzeń losowych. Dlatego coraz więcej osób decyduje się na dobrowolną rezygnację z ulgi dla klasy średniej. Jest to o tyle dobre rozwiązanie, że można z niej zrezygnować w ciągu roku, ale nadal mieć do niej prawo przy rocznym rozliczeniu, kiedy podatnik będzie miał klarowną sytuację dotyczącą tego, czy zmieścił się w założonym przedziale finansowym.

Jak wyliczyć ulgę dla klasy średniej?

Każdy pracodawca zobowiązany jest stosować ulgę dla klasy średniej, jeśli zarobki jego pracownika mieszczą się w ustalonych limitach i nie złożył on rezygnacji. To właśnie przełożony co miesiąc musi dokonywać odpowiednich obliczeń. Jest to zdecydowanie łatwiejsze, kiedy pracownik ma niezmienny przychód. Sprawa się nieco komplikuje, gdy zostanie on nagrodzony, dostanie podwyżkę, lub płaca się zmniejszy. Tak czy inaczej, powinien korzystać z następujących wzorów:

• (A x 6,68%-380,50 zł)÷0,17. Przy czym A oznacza przychód. Ten wzór można stosować wyłącznie przy miesięcznych zarobkach brutto w zakresie 5701-8549 zł.
• [A x (-7,35%)+819,08]÷0,17. Ten wzór dotyczy miesięcznych zarobków brutto między 8549,01 a 11 141 zł.

W tym miejscu koniecznie trzeba nadmienić, że osoba, która ma więcej niż jedno źródło dochodu, ale pojedynczo nie dają one jej prawa do ulgi, to może z niej skorzystać w rozliczeniu rocznym. O ile wszystkie dochody umożliwiają jej zastosowanie.