Według przepisów prawa transakcje powyżej 15 000 zł powinny być rozliczane poprzez konto bankowe. Co zrobić w sytuacji, gdy przedsiębiorca mimo wszystko dokonał zakupu powyżej tej wartości i zapłacił gotówką? Poniżej wyjaśniamy wszystkie wątpliwości dotyczące transakcji gotówkowych powyżej 15 000 zł.
Limit transakcji gotówkowych
Limit transakcji gotówkowy jest określony w art. 19 Ustawy z dnia 6 marca 2018 r. Prawo przedsiębiorców. Przepis ten ustanawia, że zarówno dokonywanie, jak i przyjmowanie płatności związanych z wykonywaną działalnością gospodarczą powinno odbywać się za pomocą rachunku bankowego, jeśli spełniają dwa warunki. Po pierwsze, gdy płatnikiem transakcji jest przedsiębiorca. Po drugie, jeśli jednorazowa wartość transakcji, bez względu na liczbę płatności, przekracza 15 000 zł. W przypadku faktur wystawionych w walucie obcej wartość transakcji powinna być obliczana według średniego kursu ogłoszonego przez NBP z poprzedniego dnia roboczego od daty transakcji.
Transakcje powyżej 15 000 zł a płatność gotówką
W przypadku, jeśli przedsiębiorca mimo wszystko zapłaci gotówką za transakcję przewyższającą wartość 15 000 zł, nie może jej zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu. Tym samym obniżyć swojego podatku dochodowego. Określa to art. 15d ust. 1 Ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Dla ustawodawcy nie ma znaczenia, w którym momencie transakcja została opłacona. Art.15d ust.2 odnosi się do sytuacji, w której przedsiębiorca najpierw uwzględni fakturę zakupu w kosztach uzyskania przychodu, a dopiero później rozliczył ją gotówką. W tej sytuacji przepisy prawa ustanawiają, że przedsiębiorca powinien albo zmniejszyć koszty uzyskania przychodu, albo zwiększyć przychód o tę wartość w miesiącu, w którym została dokonana płatność.
Płatności nieobjęte limitem
Powyższe przepisy prawa nie obejmują płatności elektronicznych typu: PayU, Dotpay. Nie dotyczą one również transakcji opłaconych przez karty elektroniczne, ponieważ w rzeczywistości są to płatności dokonywane poprzez rachunek bankowy.
Problem mogą stanowić zobowiązania rozliczone kompensatą. Jednak wątpliwości co do tej kwestii rozwiązała indywidualna interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 7 października 2016 r., sygn. 2461-IBPB-1-2.4510.772.2016.1.AK. Interpretacja ta stanowczo potwierdza, że transakcje dokonywane kompensatą, mogą być dokonywane bez względu na ograniczenia kwotowe.
Warto też wspomnieć o transakcjach, w wyniku których zostaje wystawiona faktura na osobę fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej. Ponieważ przepisy ustawy mówią o dwóch warunkach dotyczących płatności poprzez rachunek bankowych, w którym jeden z nich odnosi się do tego, że stroną transakcji, z której wynika płatność, jest przedsiębiorcą. To znaczy, że przepisy ustawy nie mają mocy prawnej dla tej sytuacji.
Inne płatności, które mogą być uznane, jako przekraczające limit 15 000 zł
Jasną sytuację mamy w momencie, kiedy przedsiębiorca wystawi swojemu kontrahentowi fakturę na wartość przekraczającą 15 000 zł i zapłaci gotówką. Co w przypadku, jeśli z umowy wynika, że całość transakcji będzie na wartość 30 000 zł, a dostawca wystawi nam w ramach niej trzy faktury o wartości 10 000? W takiej sytuacji należy brać pod uwagę podpisaną umowę, która również jest zobowiązująca w świetle prawa. W związku z tym za każdą z tych faktur powinniśmy zapłacić przelewem bankowym. W przeciwnym wypadku nie możemy ich uznać, jako koszt uzyskania przychodu.
Warto jest również wspomnieć o fakturach, które zostały wystawione na kwotę 30 000 zł, i część faktury w wysokości 10 000 zł została opłacona gotówką, a 20 000 zł przelewem bankowym. Czy taką fakturę w całości możemy zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów? Według art. 15d, który mówi o tym, że podatnicy zaliczają do kosztów uzyskania przychodów część, w jakiej płatność dotyczyła transakcji gotówkowych powyżej 15 000 zł opłaconych poprzez konto bankowe. Tym samym z przepisów prawa jasno wynika, że do kosztów uzyskania przychód możemy zaliczyć tylko 20 000 zł faktury. Pozostała wartość faktury, nie będzie mogła obniżyć naszej podstawy opodatkowania.