Przekroczenie limitu kosztów w kilometrówce

Mianem kilometrówki określa się ewidencję przebiegu prywatnego samochodu osobowego wykorzystywanego na potrzeby prowadzonej działalności, prowadzoną w celu zaliczenia związanych z tym wydatków do kosztów uzyskania przychodu. Mogą one być ujmowane w kosztach jedynie do wysokości określonego limitu. Czasem jednak dochodzi do jego przekroczenia.

Zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt. 46 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wydatki związane z użytkowaniem na potrzeby firmy prywatnego samochodu osobowego niewprowadzonego do ewidencji środków trwałych mogą być ujęte w kosztach uzyskania przychodu jedynie do wysokości limitu, wynikającego z przemnożenia liczby kilometrów faktycznego przebiegu pojazdu oraz stawki za 1 kilometr przebiegu. Jak określono w rozporządzeniu ministra infrastruktury z dnia 25 marca 2002 r., dla samochodu osobowego o pojemności silnika do 900 cm3 stawka ta wynosi 0,5214 zł, a dla samochodu osobowego o pojemności silnika powyżej 900 cm3 – 0,8358 zł.

Aby ustalić faktyczny przebieg pojazdu, przedsiębiorca jest zobowiązany prowadzić specjalną ewidencję, zwaną potocznie kilometrówką. Jej prowadzenie pozwala także zaliczyć wydatki związane z eksploatacją samochodu do kosztów podatkowych. Warto pamiętać, że wydatki poniesione w ramach kilometrówki są rozliczane narastająco w ciągu całego roku podatkowego. Mówiąc wprost – jeżeli w danym miesiącu pojawi się nadwyżka poniesionych kosztów nad limitem, to zostanie ona rozliczona w kolejnym miesiącu, w ramach następnego limitu. Jeżeli wówczas koszty będą nadal wyższe niż limit, ponownie przenosi się je do kolejnego okresu. Z kolei jeśli to limit jest większy niż poniesione koszty, to nadwyżka jest przeniesiona na wykorzystania w kolejnych miesiącach. Pełne rozliczenie kilometrówki następuje dopiero na zakończenie roku podatkowego.