Z nowych przepisów nie zmienił się jednak sposób korygowania błędów. Zarówno w poprzednim roku jak i obecnym podatnicy mogą przeprowadzać je dwoma sposobami:
- Nota korygująca
- Faktura korygująca
którą wystawia nabywca po stwierdzeniu błędów związanych z nieprawidłowościami po stronie formalnej dokumentu sprzedaży np. błędnego imienia, nazwiska czy nazwy towaru. Nadal również jest tutaj podobnie jak w roku 2013 wymagana akceptacja tegoż dokumentu przez sprzedawcę. W tej kwestii przepisy nie mówią jednak wprost w jakiej formie ma to potwierdzenie występować – odbiorca może zatwierdzić błąd np. poprzez potwierdzenie odebrania samej wiadomości. Dokument by był ważny musi zawierać również obydwie formy treści tj. błędną oraz skorygowaną.
będąca dokumentem stwierdzającym błędy związane z niewłaściwym rozliczeniem podatku (błędna stawka VAT czy odpowiadająca jej kwota). Wystawienie jej wiąże się także z odpowiednimi jej oznaczeniami - słowa „korekta” lub „faktura korygująca” wystarczą. Nie może zabraknąć również wyjaśnienia przyczyny jej dokonania oraz podobnie jak w przypadku noty poprawnej treści. Faktura korygująca jest z zasady ważniejsza niż nota gdyż stanowi podstawę do obniżenia opodatkowania za wykonaną sprzedaż (zawiera dane liczbowe).