Jak określono w art. 106 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, faktura wystawiona przez przedsiębiorcę musi potwierdzać dokonanie sprzedaży, datę sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz niezbędne dane dotyczące podatnika i nabywcy. Co więcej, faktury powinny być wystawiane w dwóch egzemplarzach: oryginał trafia do nabywcy, zaś kopię zatrzymuje sprzedawca.
Tradycyjna faktura VAT powinna więc zawierać:
- imiona i nazwiska (nazwy) oraz adresy sprzedawcy i nabywcy
- numery NIP obu stron transakcji
- datę sprzedaży, datę wystawienia faktury, numer faktury
- nazwę faktury (faktura VAT, faktura VAT marża, faktura zaliczkowa itp.)
- nazwę towaru/usługi
- jednostki miary/ilość towarów lub usług
- cenę towaru lub usługi netto (oraz ewentualnie ich łączną wartość netto)
- stawki podatku
- łączną wartość netto towarów lub usług z podziałem na stawki podatku
- kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku
- wartość sprzedaży brutto
- kwotę należności ogółem (liczbowo i słownie)
- termin i formę płatności
Faktura VAT RR – jest wystawiana przez kupującego w przypadku, gdy nabywa on towar od tzw. rolnika ryczałtowego, czyli osoby, która sprzedaje płody rolne lub świadczy usługi rolnicze i jest jednocześnie zwolniona z podatku.
Faktura VAT marża – wystawia się ją w przypadku, gdy przedmiotem transakcji są usługi, których podstawą opodatkowania jest marża, a nie obrót (komisy samochodowe, turystyka, handel antykami).
Faktura VAT M-P – wystawiana przez tzw. małych podatników, którzy przy niewielkich obrotach rozliczają się z urzędem skarbowym w uproszczonej formie metodą kasową (agenci, zarządcy funduszy powierniczych, maklerzy).
Faktura zaliczkowa – wystawiana w przypadku otrzymania przez sprzedawcę zaliczki, raty lub zadatku przed wydaniem towaru bądź wykonaniem usługi.
Faktura korygująca – dokument wystawiany w przypadku błędów na fakturze pierwotnej, niosących ze sobą konsekwencje podatkowe i rachunkowe.
Faktura pro-forma – nie jest to dokument księgowy, a jedynie potwierdzający zamówienie, będący kalkulacją cen lub niejako ofertą handlową.
.