Czy czesne na studia może być kosztem?

Lada dzień rozpocznie się nowy rok akademicki. Wielu przedsiębiorców rozważa więc plany dokształcenia się lub wysłania na studia swoich pracowników. Pomocą w podjęciu tej decyzji może być możliwość wliczenia – przeważnie dość wysokiego – czesnego za studia w koszty uzyskania przychodów.

Zgodnie z ustawą o podatku dochodowym od osób fizycznych, za koszt uzyskania przychodów uznaje się odpowiednio udokumentowany wydatek, poniesiony w celu osiągnięcia, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów, który nie został wymieniony w art. 23 ustawy o PIT, czyli katalogu wydatków, które nie mogą stanowić kosztów uzyskania przychodów.



Wliczenie w koszty uzyskania przychodów czesnego za studia – czy to przedsiębiorcy, czy to pracownika – bywa kłopotliwe. Dzieje się tak dlatego, że nie każdy kierunek studiów jest bezpośrednio powiązany z rodzajem prowadzonej działalności. Jeśli np. prowadzący własną firmę architekt ze względu na swoje zainteresowania literaturą zechce studiować filologię polską, nie uda mu się w żaden sposób znaleźć powiązania między pracą a studiami. Jeśli jednak tenże architekt zechce uzupełnić swoją wiedzę studiami z zakresu projektowania przestrzeni – związek ten jest logiczny i oczywisty. Podobnie wygląda sprawa z wysyłaniem na studia pracowników – czesne będą kosztem podatkowym, jeśli kierunek kształcenia jest ściśle powiązany z działalnością firmy, a wiedza i umiejętności przekazywane w trakcie studiów przyczynią się do jej rozwoju. Co istotne, w takim przypadku nie jest ważne, jakiego stopnia są to studia (licencjackie, magisterskie, podyplomowe, uzupełniające itd.) oraz jaka jest ich forma (zaoczne, wieczorowe itd.).

Jeśli przedsiębiorca jest przekonany, że wybrane studia są powiązane z działalnością firmy, w koszty może wrzucić nie tylko opłaty za czesne, ale także inne związane z nauką wydatki: koszty dojazdów, zakwaterowania, zakup podręczników, notatników, ksera, koszty zaliczenia egzaminów, wydania dyplomu itd.