Amortyzacja ulepszonych środków trwałych

Przywilejem każdej firmy jest amortyzacja środków trwałych, czyli regularne wliczanie w koszty określonej sumy, będącej swego rodzaju ekwiwalentem za zużycie danego środka. Sprawa ta nieco się komplikuje, gdy zostanie on ulepszony.

Według art. 22a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym, amortyzacji podlegają nieruchomości, maszyny, urządzenia, środki transportu i inne przedmioty stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, które dłużej niż rok będą wykorzystywane na potrzeby prowadzonej działalności, zwane środkami trwałymi.



Podstawą naliczania odpisów amortyzacyjnych jest wartość początkowa danego środka trwałego. Zgodnie z art. 22 g ust. 1 pkt. 1 i 2 ustawy o PIT, za wartość początkową środków trwałych uważa się cenę ich nabycia (w przypadku zakupu) lub koszt wytworzenia (w przypadku wytworzenia we własnym zakresie).

Kłopoty mogą zacząć się wtedy, gdy środek trwały ulegnie ulepszeniu. Według przepisów podatkowych, ulepszenie środka trwałego polega na jego przebudowie, rozbudowie, modernizacji lub rekonstrukcji. Poniesione przez firmę w związku z ulepszeniem nakłady zwiększają wartość początkową danego środka trwałego. Jeśli chodzi zaś o odpisy amortyzacyjne, to należy dokonywać ich od wartości początkowej środka trwałego zwiększonej o wydatki poniesione na jego ulepszenie (stawka amortyzacji się nie zmienia), począwszy od miesiąca następującego po miesiącu, w którym środek trwały został ulepszony. Warto przy tym pamiętać, że w przypadku amortyzacji metodą degresywną, odpisy od całej wartości początkowej są dokonywane tylko w pierwszym roku amortyzacji. Później liczone są od wartości początkowej pomniejszonej o dotychczasowe odpisy.