Wierzyciel od niezapłaconych przez dłużnika należności może dochodzić wynikających z niego praw na wiele sposobów. Czynności egzekucyjne muszą mieć jednak miejsce na podstawie prawomocnego wyroku sądu.
Jeżeli znamy jest majątek dłużnika nie ma z tym większego problemu – złożenie wniosku do komornika o egzekucję jest jedyną czynnością, którą należy wykonać. Gorzej dzieje się jeżeli osoba dochodząca swych wierzytelności o majątku dłużnika nic nie wiem nie znane są jej również rachunki bankowe z której egzekucja może zostać przeprowadzona. W takiej sytuacji jedynym wyjściem jest dostarczenie komornikowi dodatkowego wniosku o znalezienie składników majątku z którego będzie można wszcząć egzekucję – wierzyciel musi jednak liczyć się z pewnymi kosztami przeprowadzenia tej operacji.
Co do samego sprawdzenia czy dłużnik posiadaj jakikolwiek majątek zajmuje się tym już osoba komornika – z pomocą w ocenie stanu majątku przychodzi tutaj system informacyjny przy pomocy którego wysyłane są zapytania do wielu instytucji (banków, ZUS-u, urzędu skarbowego) jednocześnie aby w ten sposób sprawdzić czy dłużnik posiada Rachunki bankowe oraz czy pobiera świadczenia z Zakładu ubezpieczeń Społecznych z których można także egzekucję przeprowadzić (oczywiście do określonej przepisami kwoty).
Uzyskanie informacji powoduje jednoczesną informację instytucji o przeprowadzeniu zajęcia komorniczego w określonej wysokości (wskazanie kwoty podlegającej zajęciu pius koszty tej czynności) a także informuje bank o tym, aby nie dokonywał on żadnych operacji na zajętym rachunku bez jego zgody (komornika) – zajęta kwota jednocześnie ma zostać przekazana na konto poborcy. Bank ma na to 7 dni, natomiast obowiązkiem komornika jest przekazanie informacji o zajęciu rachunku zarówno wierzycielowi jak i dłużnikowi.
Opisana powyżej sytuacja dotyczy jednak pojedynczego wierzyciela – inaczej będzie wyglądać w przypadku kiedy osób prowadzących postępowanie egzekucyjne jest więcej – konieczne staje się wówczas ustalenie komornika który dane postępowanie przeprowadzi. Komornik nie może także zająć pełnej kwoty – jej wysokość zależy przede wszystkim od statusu osoby będącej dłużnikiem a zatem będzie ona różna w odniesieniu do osób fizycznych, które działalności gospodarczej nie prowadzą jak też i podmiotów gospodarczych.
W przypadku firm zajęciu podlegają wszystkie środki za wyjątkiem trzykrotnego miesięcznego wynagrodzenia obowiązującego w sektorze przedsiębiorców – w przypadku osób fizycznych nie mogą zostać zajęte kwoty przeznaczone chociażby na alimenty czy pochodzące ze świadczeń rentowych. Ich wysokość zależna jest od przeciętnego wynagrodzenia za pracę za poprzedni kwartał.